3.9.12

Πέρασε καιρός...
Την 1η Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2012 αξιώθηκα να λάβω την πρώτη μου σύνταξη, δηλαδή το τεράστιο ποσό των 450euro το μήνα.
Και πάνω που σκεφτόμουν που να επενδύσω ένα τέτοιο ποσό, εμφανίστηκε ως δια μαγείας το τέρας του ΕΟΠΥΥ.




Κάποιες εξειδικευμένες αιματολογικές εξετάσεις που μέχρι πρότινος γίνονταν στο ΙΚΑ, τώρα μας τελείωσαν... Δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους η αιμοληψία ακόμα γίνεται αλλά δεν υπάρχουν αντιδραστήρια και συνεπώς ούτε και απαντήσεις. Και βέβαια κανείς δεν γνωρίζει πότε και αν θα λυθεί το ζήτημα...

Τώρα τι κάνουμε??? ...

1) Την προσευχή μας

2) Πέφτουμε σε μαύρη κατάθλιψη και μελετάμε τις ατέλειες στο ταβάνι

3) Ψάχνουμε να βρούμε που αλλού μπορούν να γίνουν οι εξετάσεις

Ακολούθησα την επιλογή 3

Και βρήκα μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Μέσα σ' αυτόν περιλαμβάνονται και παραρτήματα κρατικών νοσοκομείων που -ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω πως- δεν ανήκουν στο νοσοκομείο αλλά στο πανεπιστήμιο και λειτουργούν όπως τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Σου κάνουν όμως τη χάρη να πληρώνεις λιγότερο. Δηλαδή όχι το ποσό των 300euro που ζητάει γνωστό μεγάλο διαγνωστικό κέντρο αλλά μόνο 230euro!!!

Αφού κατάφερα ν' αποφύγω το εγκεφαλικό επεισόδιο συνέχισα με τα υπόλοιπα. Η συμμετοχή στις υπόλοιπες αιματολογικές εξετάσεις (οι οποίες έπρεπε να γίνουν συγκεκριμένη χρονική στιγμή) ήταν 44,30euro, η συμμετοχή στις απεικονιστικές 50euro και η συμμετοχή στο άλλοτε δωρεάν σκιαγραφικό 45euro.

Ετσι εξέπνευσε η πρώτη μου σύνταξη κι έμεινα να κοιτάω το ταβάνι και να σκεφτομαι πως αν τολμήσω και καταθέσω αυτές τις αποδείξεις στην εφορία είναι ικανοί να μου πουν ότι έχω παραπάνω χρήματα και τα κρύβω.

Το γεγονός ότι αναγκάστηκα να δανειστώ και να εύχομαι να μην έχω τέτοιου είδους έξοδα το επόμενο τρίμηνο για να ξεχρεώσω είναι επιστημονική φαντασία?

Τι είπα πως ευχόμουν?
Εγώ μπορεί να ήθελα. Οι φαρμακοποιοί πάλι όχι.

Κι έχουν το θράσος αυτό που κάνουν να το βαφτίζουν "κινητοποίηση". Θα ξεχάσουμε κι ότι ξέραμε...

Οι κινητοποιήσεις κι η απεργία είναι μέσο πίεσης των εργαζομένων απέναντι στην εκμετάλευση από τους εργοδότες τους.

Θέλει να μου πει δηλαδή ο φαρμακοποιός ότι εγώ τον εκμεταλεύομαι?

Ας κάνει κατάληψη στο υπουργείο οικονομικών, στο υπουργείο υγείας ή όπου αλλού νομίζει. Ας κινηθεί δικαστικά να τ' απαιτήσει.

Εγώ παρακράτησα τα χρήματά του?

ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣΑΜΕ ΠΑΛΙ, με την εφεύρεση των κινητοποιήσεων υπέρ εκείνου που σ' εκμεταλεύεται και σε κλέβει!!!

Ο μόνος κερδισμένος απ' όλο αυτό είναι εκείνος που δεν θα χρειαστεί να πληρώσει τα φάρμακα που αναγκαζόμαστε ν' αγοράσουμε όσο διαρκεί η απεργία, το "υπέρ των πολιτών" κράτος!