Ανοιχτή Πρόσκληση

Η αίτησή μου για σύνταξη αναπηρίας έχει ημερομηνία 13-7-2010.

Η Γνωμάτευση Πιστοποίησης αναπηρίας εκδόθηκε από το ΚΕΠΑ της Πειραιώς στις 3-11-2011 και μεταξύ άλλων αναφέρει: “…Το ποσοστό αναπηρίας ανέρχεται σε 80% από τις 13-7-2010…”

Σήμερα έχουμε Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου του 2011, και μόλις χτες ο παθολόγος σε συνεργασία με τον πνευμονολόγο κατέληξαν για τις τελευταίες ενοχλήσεις: “Ευτυχώς είναι πνευμονία”.

Αφού περάσαμε τον σκόπελο να είναι κάτι σοβαρότερο από πνευμονία συνεχίζουμε να δούμε πως θα τα καταφέρουμε με τους υφάλους του ΙΚΑ. Η συμμετοχή στην απαιτούμενη αντιβίωση και το εισπνεόμενο ανέρχεται στα 20€, ενώ πλέον από το ΙΚΑ δεν δικαιολογείται κανένα αποχρεμπτικό ή βλεννολυτικό !!!

Κι ενώ πολύ όμορφα εισέπραττε τις εισφορές/κρατήσεις από το μισθό μου το διάστημα που εργαζόμουν, χωρίς να έχω καν την επιλογή να τις καθυστερήσω όπως ο κάθε εργοδότης, το ίδιο όμορφα αρνείται σήμερα να μου παρέχει μια στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

Κι άντε να το προσπεράσω κι αυτό. Ας συμβιβαστώ με ότι μου παρέχεται. Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να έχω τη δυνατότητα να πληρώσω τα φάρμακά μου όταν θα ξεκινήσω να εισπράττω την σύνταξη μου;;;

Δεν μου διαφεύγει ότι ο χορός του Ζαλόγγου στις ταράτσες των πολυκατοικιών θα χαροποιήσει ιδιαιτέρως όλους τους κυβερνώντες, αλλά επιμένω να θέλω να σας τιμήσω κ. Υπουργέ Υγείας, κ. Διοικητά του ΙΚΑ, κ. πρώην Πρωθυπουργέ, κ. Πρωθυπουργέ και κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας και περιμένω να σύρετε εσείς αυτόν τον χορό.

*Χιούμορ -μεγάλα αποθέματα σε χρώμα μαύρο- διανέμεται δωρεάν μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων.

Πρώτο δικαστικό «μπλόκο» για το «χαράτσι» της ΔΕΗ

Προσωρινή διαταγή με την οποία απαγορεύει στη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε ιδιοκτήτες που αδυνατούν να πληρώσουν το «χαράτσι» για τα ακίνητα εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας.

Οι ιδιοκτήτες της κατοικίας δεν πλήρωσαν τον λογαριασμό ρεύματος, επειδή, όπως υποστηρίζουν, το Ειδικό Τέλος Ακινήτων είχε προσδιορισθεί με λάθος τρόπο, τόσο σε σχέση με την τιμή ζώνης όσο και σε σχέση με τα τετραγωνικά μέτρα. Επικαλέστηκαν οικονομική δυσχέρεια και δήλωσαν ότι αδυνατούν να καταβάλουν το "υπέρογκο" ποσό για το ειδικό τέλος.

Σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας Κωνσταντίνος Μαργιέλης, που υπερασπίστηκε την υπόθεση στο δικαστήριο έκανε λόγο για απόφαση "πιλότο". Επισήμανε ότι το συγκεκριμένο λάθος στο Ειδικό Τέλος Ακινήτων, που προσδιορίστηκε στην οικογένεια -για την οποία εκδόθηκε η απόφαση- εμφανίζεται ουσιαστικά στο 20% των λογαριασμών ρεύματος στη Μεσσηνία.

Ο ίδιος προανήγγειλε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας τις επόμενες ημέρες θα προσφύγει και θα επιδιώξει προσωρινές διαταγές και για άλλες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (ανέργους, πολυτέκνους και ασθενείς) της περιοχής, που δεν μπορούν να πληρώσουν το Τέλος Ακινήτων.

Ελευθεροτυπία 17/11/11

Η επιτροπή

"Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ"
5ο τεύχος

Έφτασε η ημερομηνία της επιτροπής, ή επί το ρεαλιστικότερο του δικαστηρίου, εφόσον καλούμαι ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας και μάλιστα τεκμηριωμένa από ειδήμονες που επίσης θα ελεγχτούν για την αξιοπιστία τους.

Δεν αναφέρθηκα μέχρι τώρα στο νοσοκομειακό γιατρό που χρειάστηκε να γράψει την γνωμάτευση. Τέσσερις φορές με έστειλε η γραμματεία πίσω για να του ζητήσει να αλλάξει κάτι. Δεν χρειάζεται να πω ότι με τον γιατρό μοιραζόμασταν την ίδια αγανάκτηση. Οι διορθώσεις που κάθε φορά ζητούσε η γραμματεία –και δεν μπορούσε να τις ζητήσει όλες μια φορά- ήταν καθαρά γραφειοκρατικής φύσης, δεν είχαν την παραμικρή σχέση με την γνωμάτευση, και μόνο δουλειά γιατρού δεν ήταν. Π.χ. πού θα αναγράφεται ο αριθμός πρωτοκόλλου, να μην αναγράφεται στο τέλος “για κάθε νόμιμη χρήση” αλλά “για να προσκομισθεί στα ΚΕΠΑ”,  τα τάδε επιπλέον στοιχεία του γιατρού που στο τέλος απηυδισμένος κι ο ίδιος έγραψε όλα του τα στοιχεία (ακόμα κι εκείνα που δεν χρειάζονταν) από Α.Τ. και Α.Φ.Μ. μέχρι ΑΜΚΑ και κινητό τηλέφωνο. Τελικά, ακόμα και το ηλίου φαεινότερο τεκμηριωμένο, δεν επαρκεί για να μην είσαι ελέφαντας.

Κλείνω την παρένθεση.

Περιμένω την επιτροπή. Εν τω μεταξύ, έχω αποκτήσει ένα κάταγμα στο αριστερό πλευρό κι ειλικρινά δεν έβαλα κανέναν να μου το σπάσει για να αποκτήσω ευκολότερα το "υπέρογκο ποσό" της αναπηρικής σύνταξης. Μου δυσκολεύει όμως ακόμα περισσότερο τη ζωή καθώς περιμένω στα “άνετα” καθίσματα του χώρου αναμονής.  Κάποια αναμονή παραπάνω, κάποια καθυστέρηση της επιτροπής και τα υπόλοιπα συναφή θεωρούνται αυτονόητα εφόσον μιλάμε για το ΙΚΑ.

Δεν ήταν ακριβώς αυτή  η επιτροπή, αλλά κάπως τη θύμιζε...

Η επιτροπή: Ένα τραπέζι συνεδριάσεων στο οποίο κάθονται τρεις γιατροί βρίσκεται μπροστά από το κρεβάτι του εξεταστηρίου. Η κ.Κ. που προεδρεύει της επιτροπής μου προτείνει να καθίσω ανοίγει το φάκελό μου κι ανακατεύει τα χαρτιά που έχω καταθέσει. Κάποια στιγμή σηκώνει το κεφάλι της και μου απευθύνει το λόγο. “Βλέπω ότι είχατε στο παρελθόν κάποια κακοήθεια. Δεν υπάρχει όμως κάποιο πρόβλημα σήμερα. Έτσι δεν είναι;”

Περιμένω λίγα δευτερόλεπτα γιατί θέλω να την κοιτάω στα μάτια όταν της απαντάω και λέω “Τι να σας πω… Πάντως οι αδένες που αφαιρέθηκαν δεν ξαναφύτρωσαν”.  Της πέφτουν τα χαρτιά από τα χέρια, συνεχίζει με νευρικές κινήσεις ν’ ανακατεύει τα χαρτιά του φακέλου κι εγώ φροντίζω να της δώσω το χρόνο που χρειάζεται πριν συνεχίσω: “Άλλωστε τα σημερινά προβλήματα από εκείνο το ιστορικό ξεκινάνε.”

Το μόνο που μπόρεσε να πει ήταν “Μπορείτε να ξαπλώσετε για να σας εξετάσω;”

“Βεβαίως” της λέω, “αν και θα δυσκολευτώ λίγο γιατί έχω κάταγμα στο αριστερό πλευρό” και καλώ την Β., που ακόμα μια φορά με συνοδεύει, να με βοηθήσει να βγάλω τα παπούτσια μου.

Πλησιάζει και με επιτακτικό τόνο λέει “Χαλαρώστε το παντελόνι σας”.

“Χαλαρό είναι”, της απαντάω και επαναλαμβάνει “Χαλαρώστε το παντελόνι σας”.

Εφόσον δεν μπορούσε να δει ότι η φόρμα γυμναστικής που φορούσα μόνο εάν της κόβαμε το λάστιχο της μέσης θα χαλάρωνε κι άλλο, σηκώνω τη μπλούζα μου μπας και καταλάβει. Με κοιτάει έκπληκτη αναφωνώντας “Τι είναι αυτή η τομή;”

“Τι λέγαμε μόλις πριν;” Απαντάω, ενώ αναρωτιέμαι αν έχω απέναντί μου κάποιον που έχει τελειώσει ιατρική.
Ο στόχος της εξέτασης ήταν να ψηλαφίσει το συκώτι για να δει εάν υπάρχει διόγκωση και να τσεκάρει με κάποιον τρόπο τα δικά μου λεγόμενα, τα του γιατρού γραφόμενα, τις απεικονιστικές εξετάσεις που κι αυτές μπορεί να ήταν πλαστές και δεν ξέρω τι άλλο.

Πλησιάζει, λοιπόν, και πιέζει με τα δυο της χέρια την αριστερή πλευρά. “Είναι αδύνατο να προχωρήσω σε εξέταση. Υπάρχουν διάχυτα κοιλιακά άλγη λόγω του κατάγματος!!!” εκτιμά με ύφος χιλίων καρδιναλίων απευθυνόμενη προς τους συναδέλφους της.

Δεν υπάρχουν λέξεις που περιγράφουν τον πόνο όταν ασκείς πίεση σ’ ένα πλευρό με κάταγμα. Από την άλλη δεν χρειάζεται να έχει τελειώσει κανείς ιατρική για να γνωρίζει ότι το ήπαρ βρίσκεται στην δεξιά και όχι στην αριστερή πλευρά.

Μια κλωτσιά θα ήταν η καλύτερη αντίδραση από μέρους μου αλλά καθώς φαίνεται δεν διαθέτω τόσο καλά αντανακλαστικά…

Το σκίτσο είναι δανεικό από http://uhuru66.blogspot.com/

"Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ" 

 4ο τεύχος

Για την ιστορία: Εισαγωγή, 1ο τεύχος, 2ο τεύχος, 3ο τεύχος

Ημέρα Παρασκευή: Ελεύθερο πρόγραμμα και μια χαλαρή καθώς φαίνεται μέρα, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισα να κατεβάσω τα σκουπίδια.

Μια ειδοποίηση για παραλαβή συστημένου με περίμενε στην είσοδο της πολυκατοικίας. Ανέσυρα από το ντουλαπάκι εκτάκτων αναγκών πρόληψης εγκεφαλικού ότι μπορούσα να βρω πιο εύκαιρο από το υβρεολογιό μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί ο ταχυδρόμος δεν μπήκε στον κόπο να χτυπήσει το κουδούνι και όλο το σύμπαν έχει συνωμοτήσει να μου βάζει τουλάχιστον μια τρικλοποδιά τη μέρα.

Πάλι καλά που η καλή μου φίλη, η κ.Β., είχε ασχοληθεί με τα υπόλοιπα γραφειοκρατικά και κουβαλήθηκε παρέα με την εξουσιοδότησή μου, άλλες δυο φορές στο κτίριο των θαυμάτων της οδού Πειραιώς, μέχρι να καταφέρουν οι γνωματεύσεις και τ' αντίστοιχα τους συνοδευτικά να έχουν όψη που ν' αρέσει.

Τη Δευτέρα βρίσκομαι στο ταχυδρομείο. Η αναμονή που αναγράφεται στο χαρτάκι με τον αριθμό προτεραιότητας είναι 35’. Πάλι καλά. Θα μπορούσε να ’ναι και χειρότερα. Κάποια στιγμή ένας εξυπνότερος από μένα πάει στον προϊστάμενο και ζητάει να εξυπηρετηθεί εκτός ουράς επειδή ήθελε να παραλάβει ένα συστημένο. Ακολουθεί μια μικρή λογομαχία του τύπου και τα συστημένα στην ουρά εξυπηρετούνται κύριε… μα όχι τα συστημένα είχαν πάντα προτεραιότητα… και τελικά ο προϊστάμενος αποφασίζει να τον εξυπηρετήσει. Αυτό ακριβώς περίμενα για να σηκωθώ από την καρέκλα μου, λέγοντας πως οι υπόλοιποι δεν είμαστε μ… να περιμένουμε, με αποτέλεσμα ο προϊστάμενος ν’ ανοίξει έναν γκισέ για τα συστημένα.

Όταν τελικά παραλαμβάνω το συστημένο μου που δεν ήταν άλλο από την ειδοποίηση για την επιτροπή, στην οποία φαίνεται στον φάκελο ότι πρόκειται για επιστολή που απευθύνεται σε άτομο με αναπηρία, κάνω θέμα το γεγονός ότι με κουβάλησαν στο ταχυδρομείο επειδή ο ταχυδρόμος δεν μπήκε στον κόπο να χτυπήσει το κουδούνι και η εντελώς άσχετη απάντηση του απαθέστατου προϊσταμένου ήταν πως άλλη φορά μπορώ να ζητάω να εξυπηρετηθώ εκτός ουράς.

Συμβαίνουν αυτά… σχολιάζω ως αποστασιοποιημένος παρατηρητής.

Το πρωί της Τρίτης χτυπάει το κουδούνι.

-      Παρακαλώ, απαντάω στο θυροτηλέφωνο.

-      Ταχυδρόμος. Έχετε ένα συστημένο. Σε ποιον όροφο είστε;

Απαντάω και ανοίγω.

Παραλαμβάνω το συστημένο, το οποίο ήταν νέα ειδοποίηση από το ΙΚΑ, και το απίστευτο: στη νέα ειδοποίηση το ραντεβού με την επιτροπή ήταν δυο μέρες νωρίτερα. Δεν μπορώ να κάνω καμιά λογική υπόθεση κι η φαντασία μου αρχίζει να οργιάζει:

- Πότε και πώς κατάφεραν να εξοντώσουν τα ραντεβού δύο ημερών;;;

- Μήπως θα λαμβάνω ένα συστημένο κάθε μέρα με νέο ραντεβού όλο και νωρίτερα, ως τη στιγμή που το συστημένο θα λέει: “Λυπάμαι. Χάσατε το χτεσινό ραντεβού σας”;;;

- Ή μήπως πρόκειται για ένα ακόμα θαύμα;;;

Το 2010 στο ΙΚΑ υπήρχαν 135.702 συντάξεις αναπηρίας, ποσοστό 11,7%, στον ΟΓΑ 126.152, ποσοστό 16,58% και στον ΟΑΕΕ 32.595, ποσοστό 10,6%

Στόχος της πολιτικής ηγεσίας είναι έως το 2012 τα ποσοστά να περιοριστούν στο 9% στο ΙΚΑ, στο 12% στον ΟΓΑ και στο 8% στον ΟΑΕΕ. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κ. Κουτρουμάνης η πολιτεία οφείλει ως το 2020 να έχει εναρμονίσει το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων με το αντίστοιχο του μέσου όρου της Ε.Ε., που δεν υπερβαίνει το 7%-8%. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του τρέχοντος έτους, στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ η μείωση των δαπανών για αναπηρικές συντάξεις έφτασε το 6,6%.

http://www.express.gr/news/finance/514677oz_20110906514677.php3

Κέντρα Εξόντωσης Αναπήρων

Από χέρι χαμένοι...

Κάνοντας μια απογευματινή βολτούλα στο διαδίκτυο πέφτω πάνω στο άρθρο "Tο Δίκτυο Εναλλακτικής Οικονομίας Ιεράπετρας". Είχα ξαναδεί ανάλογες πρωτοβουλίες και μέχρι πρότινος τις επικροτούσα κιόλας. Δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα ότι ακόμα κι αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες αφήνουν μια ομάδα του πληθυσμού απ’ έξω. Όλοι όσοι αδυνατούν να προσφέρουν κάποιου είδους εργασία αποκλείονται, εφόσον το νόμισμα αντικαθιστά η ανταλλαγή εργασίας.

Δεν μπορώ να προσφέρω, άρα δεν έχω δικαίωμα να λαμβάνω???

Οπότε στην δήλωση πως «Πρόκειται για ένα δίκτυο αμοιβαίας αλληλοβοήθειας με σκοπό την υποστήριξη των κοινωνικά και οικονομικά ευαίσθητων ομάδων…» θα μου επιτρέψετε να θέσω τις ενστάσεις μου.

Στην αυλή των θαυμάτων

Μια παύση μου ήταν απαραίτητη.

Δυο άτομα χρειάστηκε να κάνουν βάρδιες επί εικοσιτετραώρου βάσεως, γυρνώντας τη μανιβέλα, για να ξαναμπεί σε λειτουργία ο εγκέφαλός μου. Μετά μου πήρε κάτι παραπάνω για να ξαναστήσω στα πόδια του το χιούμορ μου, που είχε κουλουριαστεί στο κρεβάτι, και να ’μαι.

Βέβαια όλα αυτά είναι ανεξήγητα, εφόσον η ατμόσφαιρα στο ΚΕΠΑ ήταν ειδυλλιακή καθώς η αναζωογονητική πρωινή δροσούλα μας κρατούσε ξύπνιους στις πέντε τα ξημερώματα, είχαμε παρεούλα ο ένας τον άλλο κι όλοι μαζί περιμέναμε στην αυλή των θαυμάτων, ο καθένας για το δικό του ξεχωριστό θαύμα.

Γιατί κάτι τέτοιο λένε οι πληροφορίες μου. Ο κ.Ν. δίπλα μου περίμενε να ξαναφυτρώσει το πόδι του! Το μυστικό είχε διαρρεύσει: Εντός του κτιρίου της οδού Πειραιώς, στο 181, γίνονται θαύματα. Κι αν δεν γίνεις τελείως καλά σίγουρα καταφέρνεις να είσαι λιγότερο ανάπηρος!!!

Για να αξιωθείς όμως να συναντήσεις τις επιτροπές που κάνουν τα θαύματα χρειάζεται μια κάποια παραπάνω υπομονή και… ψυχραιμία.

Περνάνε 50-60 άτομα τη μέρα από τις επιτροπές προέγκρισης- συγνώμη τις επιτροπές των θαυμάτων. Από το τηλέφωνο μας είπαν 70, όταν μας επέτρεψαν να μπούμε στην είσοδο για να μην ξεπαγιάσουμε (γύρω στις 7:00) μας είπαν 60 κι όταν ανεβήκαμε στον όροφο (στις 8:00) ανακοινώθηκε πως μόνο 50 μπορούσαν να εξυπηρετηθούν!

Μπήκα στη επιτροπή, αλλά εννοείται πως δεν ξεμπέρδεψα, όπως άλλωστε κι οι περισσότεροι από τους συνοδοιπόρους εκείνης της μέρας γιατί πάντα θα βρίσκεται κάποιο “χαρτί” που είναι “αρκετά παλιό” (δεν είναι του τελευταίου τετραμήνου δηλαδή) και οι εξετάσεις πρέπει να επαναληφθούν ή θα λείπει κάποιο στοιχείο του γιατρού όπως το ΑΜΚΑ και βέβαια χρειάζεται να επανέλθεις ελπίζοντας ότι δεν θα βρεθεί νέο “κουσούρι” αυτή τη φορά στα “χαρτιά” σου.

Και κάπως έτσι ξεκινάνε τα θαύματα: Τις προάλλες το ΙΚΑ αρνήθηκε να εγκρίνει έναν αιματολογικό έλεγχο που το κόστος του σε εργαστήριο συμβεβλημένο ήταν 53.26€ και σήμερα ενέκρινε μια μαγνητική κόστους περίπου 300€ την οποία δεν επέβαλε κανένας ιατρικός λόγος αλλά μόνο η επιτροπή των ΚΕΠΑ που ήθελε πιο πρόσφατη!

Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος του περιοδικού μας "Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ" ...

ΚΕΠΑ... και άλλες ανηφόρες

Η διαμαρτυρία που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο disabled.gr στις 25/9 με τίτλο: «Ένας ατελείωτος Γολγοθάς το ΚΕΠΑ: Για ένα πιστοποιητικό άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας ταλαιπωρούνται για εβδομάδες!»

http://news.disabled.gr/?p=42114





Διαμαρτυρία του πολίτη Τσόγια Κωνσταντίνου,

πάσχοντος από Μεσογειακή Αναιμία και υφιστάμενου τη σαδιστική συμπεριφορά του ελληνικού κράτους.

«Ονομάζομαι Τσόγιας Κωνσταντίνος. Πάσχω εκ γενετής από Μεσογειακή Αναιμία. Γεννήθηκα το 1967. Είμαι σήμερα 45 ετών και έχω πιστοποιήσει πάνω από 45 φορές, περνώντας από διάφορες υγειονομικές επιτροπές, την πάθησή μου.

Η τελευταία φορά που πέρασα από υγειονομική επιτροπή ήταν πέρυσι τον Οκτώβριο, όταν παρουσιάστηκα στην Ανώτατη Στρατού Υγειονομική Επιτροπή, στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην Αθήνα για να πάρω πιστοποιητικό προκειμένου να το χρησιμοποιήσω ως δικαιολογητικό για τη συνταξιοδότησή μου. Το «χαρτί» το πήρα, και το περασμένο καλοκαίρι το επισύναψα στην αίτηση συνταξιοδότησης. Το ότι πέρασα από την ΑΣΥΕ δε σημαίνει ότι ήμουν στρατιωτικός. Δάσκαλος ήμουν. Απλώς υπέστην άλλη μία σαδιστική ταλαιπωρία. Σκέφτομαι όμως, ότι έχει και μία αστεία πλευρά αυτό το ζήτημα: Πόσοι άραγε μπορούν να διεκδικήσουν τον τίτλο του «δημοδιδασκάλου εν αποστρατεία»; Εγώ μπορώ, μάρτυς μου η ΑΣΥΕ!

Φέτος θα χρειαστώ ένα «χαρτί» για να το προσκομίσω στην εφορία για τα τέλη κυκλοφορίας καταρχήν και αργότερα για τη φορολογική μου δήλωση. Μέχρι τώρα, αυτά τα «χαρτιά»τα έπαιρνα εγώ και οι συμπάσχοντές μου, από την Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή του νομού μας. Τώρα η επιτροπή αυτή ασχολείται μόνο με αναρρωτικές άδειες και εγώ πρέπει να απευθυνθώ στο ΚΕΠΑ Καρδίτσας για να πιστοποιήσω για μία εισέτι φορά ότι πάσχω από Μεσογειακή Αναιμία. Ανάμεσα στα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίσω στην επιτροπή της γειτονικής πόλης είναι MRI (μαγνητική τομογραφία) και triplex που να έχουν γίνει το τελευταίο τετράμηνο.

Εγώ έκανα την τελευταία MRI πέρυσι, άρα δεν ισχύει. Για να κάνω καινούρια πρέπει να μου την εγκρίνει το ταμείο μου, πράγμα που δεν θα κάνει γιατί δεν έχει περάσει το αναγκαίο διάστημα από την τελευταία. Αν βρω λύση σ’ αυτό το πρόβλημα και μαζέψω αυτό και όλα τα άλλα «χαρτιά» που χρειάζονται για να υποβάλλω την αίτησή μου στο ΚΕΠΑ Καρδίτσας, θα πρέπει να μεταβώ μία μέρα πριν λαλήσει ο κόκορας στην Καρδίτσα, προκειμένου να υποβάλλω την αίτησή μου – κύριος οίδε αν θα γίνει αποδεκτή ή αν θα μου ζητήσουν και κάποιο άλλο απίθανο «χαρτί» – και μετά να μου ορίσουν ραντεβού κάποια άλλη μέρα ή καλύτερα νύχτα αφού θα πρέπει να πάω πριν ξημερώσει για να πιάσω σειρά.

Δεν ζητώ να ξαναέρθει η αρμοδιότητα της έκδοσης αυτών των πιστοποιητικών στην Υγειονομική Επιτροπή του νομού μας. Ζητώ από το ελληνικό κράτος που μου παρέχει επί 45 χρόνια νοσηλεία και θεραπείες κατάλληλες για την αντιμετώπιση της Μεσογειακής Αναιμίας στα δημόσια νοσοκομεία του – πράγμα που επιθυμώ να συνεχίσει να το κάνει – να πειστεί ότι πάσχω όντως από Μεσογειακή Αναιμία και δεν είμαι «μαϊμού», «λαμόγιο» και απατεώνας. Αν δεν έχει ήδη πειστεί τότε είτε είναι κακόπιστο, είτε πάσχει από χρονία ανήκεστο αβελτηρία.

Ζητώ ακόμη να μπορώ ανά πάσα στιγμή να διεκδικώ αυτά που δικαιούμαι χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας.

ΥΓ: Κύριοι βουλευτές του νομού μας, εσείς κυρίως που έχετε την καλοσύνη να μου στέλνετε τις ευχές σας στο κινητό μου σε διάφορες γιορτές, μήπως θα είχατε την καλοσύνη να με βοηθήσετε να μαζέψω όλη τη «χαρτούρα» και καναδυό μέρες να με πάτε και να με φέρετε με το βουλευτικό σας αυτοκίνητο στην Καρδίτσα για να μοιραστούμε μαζί την ταλαιπωρία στην οποία εσείς με καταδικάζετε;»

Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Η ΕΡΕΥΝΑ 25 Σεπτεμβρίου 2011

Μέτρα;;; Καλέ τα φέρετρα κοστίζουν… Τι τον έχουμε τον Καιάδα;;;

(Συνέχεια από το προηγούμενο post)



Μου εξήγησε… Πως… πως…

Ουσιαστικά χρειαζόταν να ενημερωθώ από κοντά πως δεν είχανε οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουμε, μας έδωσε μια λίστα με τα ΚΕΠΑ (αυτά που αντικατέστησαν τις Υγειονομικές επιτροπές) ώστε να βρούμε που ανήκουμε και να πάμε να μας εξηγήσουν εκεί. Κι αυτό δεν μπορούσε να το πει σε άλλον. Χρειαζόταν να παρουσιαστώ αυτοπροσώπως για ν’ αποδείξω τι; Ότι, δυστυχώς, βρίσκομαι ακόμα εν ζωή;

Ο θάνατος των αναπήρων είναι πιο οικονομικός. Η κυβέρνηση δεν τολμά ακόμα να το πει ευθέως, το προωθεί όμως προτείνοντας διάφορα μέτρα επιπλέον ταλαιπωρίας ευελπιστώντας να πετύχει την εξόντωση όσων περισσότερων μπορεί. Άλλωστε κάπου πήρε το μάτι μου ότι ανάμεσα στους άλλους στόχους της είναι και η μείωση των αναπήρων στη χώρα. Με ποιο τρόπο άραγε;;;

Πριν κάποιους μήνες περιμέναμε σε μια ουρά για να κλείσουμε εκείνο το ραντεβού με την επιτροπή στις 2 του Νοέμβρη στο κτίριο της Πειραιώς 181.

Τώρα στο ίδιο κτίριο, με τους ίδιους υπαλλήλους, αλλά σε μια υπηρεσία με διαφορετικό όνομα (πολύ της μόδας τα βαφτίσια κι οι μετονομασίες τα τελευταία χρόνια) και διαφορετικές, ακόμα πιο βάρβαρες διαδικασίες, θα μετοικήσουμε για ν’ αποκτήσουμε εκ νέου ραντεβού.

Ναι θα μετοικήσουμε, εφόσον το σύστημα έχει ως εξής:

Κάθε μέρα θα περνάνε γύρω στα 70 άτομα με κάθε είδους αναπηρίες, μόνο που για να προλάβεις να είσαι στους πρώτους 70 θα πρέπει να στηθείς απ’ έξω τουλάχιστον από τις 5:00 τα χαράματα, όπως μου εξήγησε (όχι μ’ αυτά τα λόγια) ο εκνευρισμένος και αγενής υπάλληλος με τον οποίο μίλησα στο τηλέφωνο, έπειτα από αλλεπάλληλες προσπάθειες. Κι όταν τόλμησα να ρωτήσω “Αυτή είναι η διαδικασία για τους αναπήρους;”, μου έκλεισε το τηλέφωνο στη μούρη.

Η Β. που με συνοδεύει σ’ ανάλογες περιπτώσεις ανέλαβε την περεταίρω επικοινωνία, μιας και τα δικά μου νεύρα κρόσσια είχαν διαπεράσει το κρανίο και προσπαθούσαν απεγνωσμένα να υποκαταστήσουν τις τρίχες που βρίσκονταν ήδη στο πάτωμα.

Πραγματικά αναρωτιέμαι: πώς βοηθάει όλη αυτή η διαδικασία στο ξεκαθάρισμα των αναπήρων-μαϊμού όπως, προσπαθεί να μας πείσει ο κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος;;;

Γιατί πρέπει να τιμωρούνται άνθρωποι, που ήδη πάσχουν και ταλαιπωρούνται, λες κι έχουν διαπράξει κάποιο αδίκημα;;;

Οι αναπήροι που περιμένουν να περάσουν από επιτροπή με το προηγούμενο σύστημα.

Όσο κι αν προσπαθώ να φανταστώ αυτή την ουρά στο πεζοδρόμιο κάτι μου λέει πως αυτή τη φορά η πραγματικότητα θα ξεπεράσει τη φαντασία μου.

Ένα ευχάριστο πρωινό!




Για να το φέρουμε στα δικά μου μέτρα, το 60χρ. χρειάζεται μια διορθωσούλα σε 43χρ., αλλά ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες.

 







Το ρολόι δείχνει εννιά παρά τέταρτο. Μόλις έχω ξυπνήσει, καφέ δεν έχω πιεί ακόμα (δεν πίνω έτσι κι αλλιώς από τότε που τον έκοψα). Τέλος πάντων δεν έχω πάρει καν πρωινό όταν χτυπάει το τηλέφωνο.

-      Καλημέρα, θέλω να μιλήσω με τον κ.Χ.

απαντάει η φωνή από την άλλη μεριά της γραμμής.

-      Ο ίδιος

-      Είμαι ο κ.Α. και σας τηλεφωνώ από το ΙΚΑ. Έχετε κάνει αίτηση συνταξιοδότησης και πρέπει να περάσετε από το υποκατάστημα να παραλάβετε κάποια χαρτιά.

-      Περί τίνος πρόκειται;;;

-      Για το ραντεβού σας με την επιτροπή

-      Ραντεβού; Έχω κλείσει εδώ και καιρό για τις τάδε του μήνα.

-      Α, ξέρετε, αυτές οι επιτροπές καταργήθηκαν και μας έστειλαν όλους τους φακέλους πίσω.

-      Δηλαδή το ραντεβού μου δεν ισχύει;

-      Όχι, πρέπει όμως να έρθετε από εδώ να τα πούμε από κοντά.

-      Μου είναι δύσκολο ξέρετε. Μπορεί να περάσει η κ.Β.; Της είχα κάνει εξουσιοδότηση και είχε αναλάβει εκείνη την διεκπεραίωση αυτών των πραγμάτων.

-      Ναι, τη θυμάμαι. Μια στιγμή μόνο επειδή έχω το φάκελο μπροστά μου να δω αν είναι μέσα η εξουσιοδότηση.

Παύση…

-      Δεν είναι στον φάκελο.

-      Καλά δεν πειράζει. Θα βρω τρόπο να έρθω. Πότε πρέπει να περάσω;

-      Και σήμερα αν μπορούσατε…

-      Σήμερα είναι αδύνατο

-      Καταλαβαίνω… είναι και οι απεργίες…

-      Μπορείτε να περάσετε αύριο;

-      Θα μπορέσω. Πείτε μου όμως, η επιτροπή από την οποία έχω ήδη περάσει ισχύει;

-      Ελάτε και θα σας εξηγήσω από κοντά. Καλή σας μέρα.

-      Καλημέρα.

Ότι καταλάβατε, κατάλαβα κι εγώ…

Εισαγωγή

Λίγες μέρες πριν έγραψα στη Rodia  το παρακάτω mail, την οποία κι ευχαριστώ για την δημοσίευση του. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που δεν μου ταιριάζουν.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ και να θεωρήσει κάποιος ότι υποστηρίζω το ΕΣΥ, τους πολιτικούς που το δημιούργησαν ή το ήδη προβληματικό σύστημα υγείας που είχαμε μέχρι πρότινος ή ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ την ιδιωτικοποίηση της υγείας στην οποία οδηγεί η κατάρρευση της κοινωνικής ασφάλισης. Το δικαίωμα στην πλήρη ασφάλιση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (που ποτέ δωρεάν δεν ήταν) και το έχουμε κερδίσει και το έχουμε πληρώσει. Το ότι είμαστε εξαρτήματα της μηχανής που τρέφει συγκεκριμένους λίγους είναι η πραγματικότητα. Και όταν πέφτει η τιμή των εξαρτημάτων στην αγορά τα πετάς για να πάρεις καινούργια. Σιγά μην ασχοληθεί κανείς με την επισκευή τους!

 Εδώ λοιπόν δεν επιδιώκω κάτι άλλο εκτός από την καταγγελία γεγονότων που έτυχε  εγώ να βιώσω. Για οίκτο, συμπαράσταση και λοιπά συναφή δεν έχει χώρο εδώ. Να πάτε αλλού!

«Τώρα, μόλις ξεμπέρδεψα από τη σημερινή περιπέτειά μου με τίτλο "Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ". Απ' ότι έχω καταλάβει δεν είμαι ο μόνος που παίζει σ' αυτό το σήριαλ. Βλέπω πλήθος κομπάρσων με ανάλογες περιπέτειες που είτε αναλώνονται στην γκρίνια για την κατάντια των πραγμάτων είτε αναζητούν τρόπο για να βγουν οι ίδιοι από το αδιέξοδο (ο γνωστός εκείνου του γνωστού κλπ). Δεν κρίνω κανέναν, απλά δεν θέλω να τους μοιάσω.

Σήμερα λοιπόν έπρεπε να κάνω κάποιες εξετάσεις που έπρεπε να γίνουν οπωσδήποτε σήμερα. Έχω το παραπεμπτικό από γιατρό συμβεβλημένο με το ΙΚΑ, στον οποίο έχουν δοθεί οδηγίες που λένε ότι το παραπεμπτικό δεν χρειάζεται άλλη έγκριση. Στο μικροβιολογικό εργαστήριο όμως δεν μπορούν να εκτελέσουν την εντολή χωρίς έγκριση από ελεγκτή του ΙΚΑ.

Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.

Πηγαίνω στο υποκατάστημα του ΙΚΑ όπου ανήκω (ουρές και άλλα αυτονόητα δεδομένα του ΙΚΑ τα παραλείπω) και φτάνω στον υποδιευθυντή.

Μπαίνω στο γραφείο, δίνω το παραπεμπτικό του γιατρού και του εξηγώ πως ο γιατρός είχε οδηγίες ότι οι συγκριμένες εξετάσεις δεν χρειάζονται περαιτέρω έγκριση.

Κρατώντας το παραπεμπτικό στα χέρια του, λέει με ύφος “Αυτός ο γιατρός δεν είναι συμβεβλημένος με το ΙΚΑ”. Τον κοιτάζω με ύφος ανάλογο του δικού του και απαντώ “Όχι, είναι χάκερ που έσπασε του κωδικούς και έγραψε σε παραπεμπτικό του ΙΚΑ”. Ρίχνει μια δεύτερη, ακόμα πιο πρόχειρη από την πρώτη, ματιά στο χαρτί και μου λέει: “Μπορεί και να έχει σύμβαση με το ΙΚΑ αλλά δεν γράφει διάγνωση”. Οι λίγες τρίχες που μου έχουν μείνει σηκώθηκαν όλες όρθιες. Με προσποιητά ευγενικό ύφος (μόνο αυτό απόμεινε κι εκείνο το άλλο με τα μπινελίκια) του λέω: “Αν κοιτάξετε το χαρτί που έχετε μπροστά σας γράφει 'ηπατική ανεπάρκεια'. Αυτό δεν είναι διάγνωση”;

Όλα αυτά ήταν απαραίτητο να προηγηθούν για να δει το παραπεμπτικό που του είχα δώσει. Με τι αποτέλεσμα; “Οι εξετάσεις που ζητάει δεν είναι επείγουσες. Να κλείσετε ραντεβού για να τις κάνετε σ' ένα μήνα” είπε.

Το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι να ανοίξω την πόρτα, να φύγω και να αρχίσω να παίρνω τηλέφωνα για να βρω από ποιον θα δανειστώ για να πληρώσω τις εξετάσεις. Όλο αυτό με 9,5 πίεση και χωρίς να έχω φάει κάτι γιατί οι συγκεκριμένος εξετάσεις απαιτούσαν να είμαι νηστικός.

Και σ’ ένα μήνα θα πρέπει να τις επαναλάβω.

Για να καταλάβεις, περιμένω εδώ και 1,5 χρόνο να περάσω από επιτροπή για σύνταξη αναπηρίας. Έχω περάσει ήδη από την πρώτη επιτροπή και έχω κατοχυρώσει το δικαίωμα συνταξιοδότησης, αλλά η επόμενη θα καθορίσει το ποσοστό αναπηρίας και το ποσό της σύνταξης. Έτσι, με τα αναδρομικά που θα λάβω, υπολογίζω να πληρώσω τα δανεικά με τα οποία ζω σήμερα. Αφού κάποιες στιγμές σκέφτομαι να πω στους δικούς μου, έτσι και μου συμβεί κάτι νωρίτερα, να κρύψουν το πτώμα μέχρι να βγουν τα αναδρομικά ώστε να αποπληρώσουν τα χρέη!»

Γι' ανάλογα ευτράπελα για γέλια και για κλάμματα θα σας κρατώ ενήμερους.

Ως τότε χαμογελάτε γιατί:

1^ον είναι μεταδοτικό

2^ον κάνει τους άλλους ν’ ανησυχούν ΚΑΙ

3^ον δεν έχει φορολογηθεί ακόμα!!!